Αναζητούμε συνεχώς την αλήθεια …. Η έλξη ανίκητη …..κάνουμε πως αδιαφορούμε , πως την γνωρίζουμε , μα πατάμε το γκάζι όσο πάει κ όταν τη δούμε ; πιο δυνατά … πέφτουμε πάνω της σαν μανιακοί ,ηθελημένα η μη η σύγκρουση μετωπική….
Λίγες είναι οι φορές που είναι λυτρωτική … Συνήθως είναι σαν πέτρα που στην κρεμούν ξαφνικά στο λαιμό κ δε μπορείς να κουνηθείς , δυσκολεύεσαι να ανασάνεις …πνίγεσαι …..Δε μπορείς να καταλάβεις ,μπερδεύεσαι ,τι είναι αλήθεια κ τι ψέμα , που ξεκινά κ που τελειώνει η λογική …………. ;
“Ει, εσυ…… Είσαι εδώ ; Άκουσες ; Είδες ;”
Είναι σαν να ζούσες καταστάσεις κ γεγονότα χωρίς να είσαι εκεί…. Σαν να τα είχε γεννήσει όλα η φαντασία σου, σαν να είχες ντύσει τα πάντα με το πέπλο των επιθυμιών σου …
Και τώρα ;……. Ξύπνησες , η θα την ντύσεις ξανά με το πέπλο των δικαιολογιών σου /τους…..;……….
“ Να σου πω κάτι …..Η αλήθεια έχει μια οπτική γωνία μη γυρνάς γύρω της ,δε θα αλλάξει κάτι πια , ότι κ αν της βάλεις ’’
Η σύγκρουση πονάει..Αν δεν σε σκοτώσει σε λυτρώνει.. το βλέπεις αργότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό δεν είναι να σπάνε οι φούσκες?
Καλύτερο δεν είναι να τις σπάμε εμείς νωρίτερα??
Πάντα αφήνουν ένα σημάδι.
Το μακιγιάρουμε και προχωράμε. Η γνώση μέσα από πόνο έρχεται.Κι αναρωτιέμαι.. Μια ζωή με πόνο, με σημάδια και με γνώση ή μια ζωή βελούδινη πασπαλισμένη με ροζ ζάχαρη? Προσωπικά έχω διαλέξει το πρώτο..
Η βαρύτητα είναι η πραγματικότητα που σκάει τις φούσκες και η αλήθεια σου παραμένει εκεί ακόμα κι αν πρέπει να πάει ενάντια στους νόμους της φύσης...η γραφή είναι ένα μονοπάτι σαν πολλά άλλα που σε οδηγεί σε αλήθειες.. Ει..εσύ...Είσαι εδώ;;Άκουσες;;Είδες;;--------->μη σταματάς να γράφεις..! φιλία και καλημέρα Anireta :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ζωή βελούδινη πασπαλισμένη με ροζ ζάχαρη... και ας σου έχουν σπάσει τα μούτρα 1000 φορές από τις συγκρούσεις Ελια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένα μου...καμιά φορά αποφεύγουμε να γράφουμε..η γράφουμε μισή τελεία σε σχέση με αυτά που θα θέλαμε.. αυτός ο άτιμος φόβος της αλήθειας!
ΑπάντησηΔιαγραφή