Μου ταιριάζει η μέρα σήμερα…
Βρέχει τόσο πολύ από το πρωί , από το κρεβάτι άκουγα τον αέρα να χτύπα με δύναμη τη βροχή στο τζάμι ..Και δεν ήθελα να σηκωθώ ..Δεν ήθελα να ξεκινήσει η μέρα … Σηκώθηκα όμως ,ετοιμάστηκα ,βγήκα στο δρόμο κ εκεί η βροχή ξαναχτυπούσε τα τζάμια του αυτοκινήτου… και με πονούσε ,το πιστεύεις ??Με πονούσε η βροχή σαν να ήμουν το τζάμι…
Κολλημένη στη κίνηση του δρόμου κοιτούσα τον ουρανό… πάντα όταν βρίσκομαι σε απόγνωση κοιτώ τον ουρανό …Βλακωδώς ,ποτέ δε βρήκα καμιά λύση εκεί πάνω…
Νιώθω τόσο πληγωμένη ,φοβισμένη ,θυμωμένη ,σαστισμένη όσο μαθαίνω τον κόσμο και τη ζωή και όλα , όλα τα σκατά που μαθαίνω …Νιώθω τόσο ηλίθια και τόσο μόνη…
Απλά μαθαίνω τον κόσμο ακόμη ..Έτσι είναι ο κόσμος ??
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις κάτι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που λέω κι εγώ πως δεν μου αρέσει ο κόσμος μας, κάτι γίνεται (μικρό μεγάλο δεν έχει σημασία) κιόλα τα βλέπω πα΄λι διαφορετικά.Πιο φωτεινά και πιο αισιόδοξα!
Περίμενα, θα δεις!Κάτι ακλό θα γίνει!!!
Σε φιλώ!!!
φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφή