Και ...έτρεχε,έτρεχε......

Ε και ;;

Και τι έγινε τώρα και πέταξες πάλι τα χαμόγελα σου στα σκουπίδια ;

Αφήσες τα μάτια σου να μουσκέψουν ,'εβαλες οτι βρήκες μπροστά σου ,πήρες τις ρόδες σου
και άρχισες να τρέχεις μακρυά..να της ξεφύγεις..και αυτή η ρουφιάνα η θλίψη άρχισε να τρέχει πιο γρήγορα..
Εσυ κοιτούσες πίσω να δείς αν χανόταν και αυτή ήταν μπροστά σου..΄στο μεσαίο καθρέφτη ,σε κοιτούσε...

-Φύγε σε παρακαλώ..

-Εδω δίπλα θα κάτσω ,δε θα σε ενοχλήσω και κοίτα το δρόμο χαζή ξανθιά ,εσύ με πήρες μαζί σου ..

......Εγω την πήρα μαζι μου ;.......

Δυνάμωσες το ράδιο ,ούτε που άκουγες ..να την ενοχλήσεις ήθελες..να φύγει ,να φύγει...
Αυτή γινόταν πιο μεγάλη..γέμισε ολο το αμάξι..μέχρι και πίσω μπήκε και ας είναι χαλασμένη η ΄΄πόρτα΄΄..Να και ενα θηλύκο που τα καταφέρνει όλα..μέχρι και το δρόμο γέμισε με σημάδια της ..

Σταμάτησες στην άκρη του δρόμου και σκούπισες τα μάτια σου ..
Γύρισες το καθρέφτη και τα κοίταξες..και έγινε ενα μαγικό...άδειασε το αμάξι,ο δρόμος ...
Ειχε μπέι όλη εκεί μέσα στο συνηθισμένο σου καστανό βλέμμα...
Τα έκλεισες ξαφνικά και ακούμπησες το κεφάλι πίσω...

-Θα σε φυλακίσω εδώ....

Και αυτή τότε ξαναγίνε δάκρυ και άρχισε να το σκάει.....και έτρεχε,έτρεχε....

.....με παράπονο......