Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν...
Να μιλώ .... για μένα....
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς;;;;
Οταν, όσα νιώθουμε δεν βοηθάνε, σιωπούμε... καταλαβαίνοντας πόσο αδύναμοι είμαστε.. Κάποτε συνερχόμαστε αλλά ποτέ δεν ξεχνάμε.. Εύχομαι κουράγιο στη φίλη σου (;)και σε σένα.
Οταν, όσα νιώθουμε δεν βοηθάνε, σιωπούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταλαβαίνοντας πόσο αδύναμοι είμαστε..
Κάποτε συνερχόμαστε αλλά ποτέ δεν ξεχνάμε..
Εύχομαι κουράγιο στη φίλη σου (;)και σε σένα.
Σας ευχαριστουμε πολυ ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε όλοι πολύ πιο αδύναμοι και πολύ πιο δυνατοί απο όσο πιστεύουμε..
ετσι ειναι αυτοι οι χαιρετισμοί.....
ΑπάντησηΔιαγραφήπερίεργοι,
ερωτηματικοί,εκνευριστικοί,και πάντα γμτ δυνατότεροι απο την θέληση μας.